Nieuwsbrief september 2011: Wist u dat ... men vroeger te voet naar Klein Lourdes ging?

Soms is het ruwe materiaal waaruit wij nieuwsbrieven maken te mooi. Te mooi om in stukken te hakken, te ordenen en te ontdoen van emotie en subjectieve belevenis van hoe het er "vroeger" aan toeging.
processie

Hay van Kuijck (geboren 1936) heeft mooi bronmateriaal opgeleverd dat wij in zijn geheel met u willen delen. In de zomer van 2006 is hij op bedevaart naar Tienray geweest. Met de auto. In zijn verslag smelt het heden uit 2006 samen met het heden van de late jaren veertig van de vorige eeuw. Op zijn vroegst vanaf 1877 (bouw kerk Tienray) tot de jaren zeventig van de vorige eeuw ging het dorp Melderslo in juli ieder jaar op bedevaart naar de Onze Lieve Vrouwe van Lourdeskerk in Tienray. De kerk van Tienray werd in 1944 verwoest door de Duitsers en herbouwd in 1950. In Tienray hebben enige tientallen wonderbaarlijke genezingen plaatsgevonden.

Hieronder Hay's volledige en niet gecorrigeerde aantekeningen over zijn bedevaart. Hier kunt u zijn aantekeningen zelf zien. In het mooie handschrift van zij die vroeger nog leerden "schoonschrijven".

Op bedevaart naar "Klein Lourdes" in Tienray 2010

"Vandaag naar Tienray geweest op bedevaart. Niet zoals vroeger jaren te voet, maar met de auto nog wel. Wilde eerst met de fiets, maar het begon te regenen. Veel weesgegroetjes heb ik onderweg niet gebeden want ik was in een kwartiertje al daar. Maar omdat het slecht weer was en toch veel mensen er tevroeg waren, die net als ik, met de auto waren gegaan, begon de deken maar alvast enkele tientjes van de rozenkrans te bidden, dus leek het toch nog op een echte bedevaart. Ondanks dat het weer tegenzat was de kerk toch nog netjes vol voor de mis. Maar wat een verschil met vroeger. Bijvoorbeeld, toen we nog naar school gingen, toen ging ieder dorp in de buurt voor zich naar Tienray. Nu een stuk of vier-vijf dorpen samen."

Op bedevaart in de late jaren veertig vorige eeuw
"Toen ging er nog echt een grote processie vanuit ons dorp naar Tienray, dit was ongeveer 1,5 uur lopen, en niet zo'n mooie weg als nu. Het begon met een keien weg, dan sintel, dan zand, tot aan de overweg en dan pas asfaltweg, en als het dan een tijdje niet geregend had was het stof eten. Er was toen ook nog een bepaalde volgorde in de processie: de schoolkinderen voorop, congregatie, overige vrouwen, zangkoor, pastoor, misdienaar, Familie, jonge boeren en dan de rest van de mannen dacht ik zo ongeveer, en iedere groep met zijn eigen vaandel natuurlijk. Een ben ik echter vergeten, de fanfare. Die speelde bij vertrek, onderweg een keer en dan als we over de overweg waren nog een paar stukken tot aan of in de kerk. Nu zie je geen een vaandel of wat dan ook van een groep mensen meer, wel de fanfare om de mis op te luisteren. Mooi was dat. Dan waren er nog een paar mensen, en dat vond ik ook zo mooi, namelijk de man die vooraan liep met het vaandel van de parochie, want die bepaalde eigenlijk hoe snel er gelopen werd, het kon natuurlijk niet op z'n elf en dertigst, men moest toch een beetje op tijd zijn. De eerste voorbidder: er waren er denk ik een stuk of vijf zes over de hele processie, als hij met zijn voorbiddersstok, met gepoetst plaatje van koper naar rechts wees, moest de rest achter hem ook met Onze Vader of weesgegroet beginnen, tot op de helft en dan naar links, voor de andere helft en eer aan den vader recht op, dit gold voor alle voorbidders zodat alles toch een beetje gelijk en netjes verliep en niet dat de laatste niet wisten hoe ver de voorsten waren. Zo trokken allen al biddend, zingend en spelend de Tienrayse kerk binnen."

Mis, versnapering en ontbinden van de processie op de Eikelenbos
"Na een welkomstwoord door de pastoor van Tienray begon de hoogmis; die vond plaats in de noodkerk want de nieuwe kerk was nog niet klaar. De oude was verwoest in de oorlog. Als de mis uit was ging iedereen naar buiten want in die noodkerk kon het erg warm en benauwd zijn als het mooi zomerweer was. Na een half uurtje was er dan weer een kort lof. De jeugd ging voorzover ze wat zondagsgeld hadden wat snoep of een ijsje kopen. De dorstigen gingen ook snel een biertje of wat fris drinken in de verschillende cafe's die Tienray toen nog rijk was. Dat snel wat drinken liep voor sommige pelgrims weleens een beetje uit de hand, die begonnen aan de terugweg wat later in de middag, of tegen de avond, en van bidden zal ook wel niet veel meer gekomen zijn. Op de terugweg naar het eigen dorp werd de processie ontbonden bij het kapelletje op de Eikelenbos. Hier werd nog een extra tientje gebeden en een liedje gezongen. De fanfare speelde nog een mooie mars en als dat er allemaal op zat gaf pastoor er de zegen over, en iedereen liep in zijn eigen tempo huiswaarts. Bij thuiskomst werd goed gegeten want van ter bedevaart gaan, in dit geval lopend en biddend, kreeg men flink honger. Dat was Melderslo op bezoek in Klein Lourdes."


Meer informatie
1. Klein Lourdes in Tienray
2. Nieuwsbrief september 2007 over het veldkruis op de Konijnswarande. Langs de bedevaarsroute tussen Budel en Kevelaer

Nieuwsbrief gemist? Klik dan hier.
Help! Antwoord op een hulpvraag? Klik dan hier.
Afmelden nieuwsbrief of een ander aanmelden? Klik dan hier.